سرگرم شو

پابلوبت

برای بسیاری از افراد چسبیدن به میز کار با کامپیوتر بخشی از برنامه روزمره آنهاست. اما ممکن است تمام روز نشستن کنار کامپیوتر برای بدن یا ذهن شما مفید نباشد. این ممکن است باعث کمردرد به دلیل وضعیت بد بدن ، ناراحتی ناشی از کمبود حرکت ، افزایش وزن و اضطراب شود. [1] با انجام تهویه قلب و عروق و ساخت عضلات با حرکات قدرتی می توانید در حالی که پشت کامپیوتر نشسته اید ورزش کنید.
فعالیت قلبی عروقی
جک های پرشی را اجرا کنید. با پشت صاف بنشینید. زانوها را خم کرده و کنار هم نگه دارید. انگشتان پا باید فقط کف زمین را لمس کنند. پاها را باز کرده و بازوها را همزمان از بالای سر خود دراز کنید این حرکت را به مدت 30 تکرار سریع ادامه دهید. این ورزش می تواند استقامت شما را ایجاد کرده و خون شما را به جریان بیندازد ، که ممکن است به شما کمک کند بهتر فکر کنید. 
در صورت نیاز به تایپ ، این تمرینات را فقط با پاها انجام دهید.

بدو بدو پاها را دراز کرده و انگشتان پا را نشان دهید. بازوها را در کنار خود خم کنید یا آنها را روی صفحه کلید نگه دارید. عضلات اصلی خود را درگیر کرده و کمی به عقب خم شوید تا زمانی که تیغه های شانه پشت صندلی را بچرخانید. سپس پاها را کمی جلوی خود بلند کرده و زانوی چپ خود را به سمت سینه خم کنید. شانه راست را به سمت زانوی چپ خود زاویه دهید. برای 30 تکرار متناوب به سرعت به سمت دیگر تغییر دهید. این نوع دویدن می تواند تناسب اندام و قدرت قلبی عروقی شما را ایجاد کند. 

برای شنای بی آب بروید. عضلات اصلی خود را درگیر کرده و خود را به سمت کمر متمایل کنید. پاهای شما از کنار صندلی آویزان است. برای 30 تا 50 تکرار آنها را با حرکت بال زدن لگد بزنید. این می تواند استقامت شما را افزایش داده و عضلات و شکم پا را تقویت کند. 
همچنین می توانید بازوها را به همراه پاها یا به صورت جداگانه لگد بزنید. این کار را بالای سر یا جلوی بدن انجام دهید.

پابلوبت

سعی نکنید با بغل کاملاً جلوی سقوط خود را بگیرید. فقط اجازه دهید که نیروی سقوط شما آرنج ها را کمترین سرعت ممکن خم کند و بدن را به زمین پایین بیاورد.
اگر نمی توانید روی کف دستان خود فرود بیایید ، سعی کنید روی کل بازو قرار بگیرید. هرچند روی آرنج خود فرود نیایید ، زیرا شکننده تر است و سطح کمتری در برابر ضربه ایجاد می کند.

هنگام فرود نفس بکشید. حفظ نفس هنگام افتادن امری عادی است و باید از این امر خودداری شود. بدن شما به طور طبیعی سعی می کند هنگام فرود هوای ریه های شما را بیرون بکشد و باید اجازه دهید این اتفاق بیفتد. نفس کشیدن به بدن شما این امکان را می دهد تا “فشار” را وارد کند ، به طور بالقوه فشار روی استخوان ها را کاهش می دهد. [7]

با سقوط رول کنید. به جای تلاش برای جلوگیری از حرکت رو به جلو ، به خود اجازه دهید با آن غلت بزنید. اگر در کنار خود فرود بیایید این آسانترین مرحله است ، زیرا به طور طبیعی تمایل دارید مانند بشکه بچرخید. اگر روی بازوها یا شانه خود فرود بیایید ، می توانید با نگه داشتن چانه و جلو و شانه جلو و جمع كردن زانوها ، رول عمدی رو به جلو را امتحان كنید. در اینجا برخی از دستورالعمل های تلاش برای رول جلو است. 
سعی کنید روی شانه مقابل طرفی که چانه در آن فرو رفته است ، غلت بزنید.

پابلوبت

تصمیم بگیرید که آیا می خواهید از یک یا دو عصا استفاده کنید. اکثر مردم ترجیح می دهند با دو میله پیاده روی یا تیرهای پیاده روی پیاده روی کنند تا بتوانند تعادل راحت تری داشته باشند. با این حال ، چوب پیاده روی می تواند برای زمینهای نرمتر که در آن نگران تعادل نیستید ، مفید باشد. [9]
اگر تصمیم دارید فقط از یک چوب دستی استفاده کنید ، شاید بخواهید هر از چند گاهی دست خود را عوض کنید.
تصویری با عنوان Walk with a Walking Stick مرحله 9
2
یک میله راهپیمایی بگیرید که 6 تا 8 سانتی متر (15 تا 20 سانتی متر) بالاتر از آرنج شما قرار دارد. در حالی که ارتفاع چوب راه رفتن یک اولویت شخصی است ، بسیاری از افراد دوست دارند از چوبی استفاده کنند که حدود 6 تا 8 اینچ (15 تا 20 سانتی متر) بالاتر از آرنج آنها باشد ، تا بتوانند چوب را از پایین پایین بگیرند. اگر خودتان می سازید ، آن را به طول مناسب کوتاه کنید. اگر میله راهپیمایی خریداری می کنید ، آن را در دست بگیرید و بررسی کنید که آیا ارتفاع درست است یا نه. [10]

پابلوبت

یک گروه دونده پیدا کنید. اگر می خواهید بازخورد ، انگیزه و دوستان جدید بالقوه بگیرید ، گروه دونده را در نزدیکی خود قرار دهید. آنها همه جا هستند و برای همه سطوح و رویدادهای مختلف وجود دارند. سعی کنید گروه های در حال اجرا در منطقه خود را گوگل کنید یا از یک فروشگاه لوازم در حال اجرا مراجعه کنید. [10]
گروه های در حال اجرا می توانند با ایجاد انگیزه در ترک خانه به شما کمک کنند. اگر زمان مشخصی برای دویدن دارید ، احترام به آن آسان تر است.
یکی دیگر از مزایای یک گروه در حال اجرا این است که اگر اجتماعی هستید ، مانع از خسته شدن شما در هنگام دویدن می شود. علاوه بر این ، یک مسابقه دوستانه کمی قبل از مسابقه هرگز صدمه ای نمی زنداگر به آنها نیاز دارید ، استراحت کنید. خوب است که یک سرعت ثابت را حفظ کنید ، اما متوقف کردن دویدن برای هر بار راه رفتن در واقع برای عضلات و نفس شما مفید است. بعلاوه ، اگر یک مسابقه طولانی مدت یا مسابقه ای انجام می دهید ، برای تأمین آب بدن باید دویدن را متوقف کنید.

هیدراته بمانید. این نه تنها به شما کمک می کند تا بدون از دست دادن نفس خود مدت بیشتری بدوید ، بلکه به کاهش احتمال گرفتگی نیز کمک می کند. 8 لیوان (64 اونس یا حدود 2 لیتر) در روز استاندارد طلا است ، اما همه متفاوت هستند - آزمایش کنید تا زمانی که مقدار سنگینی آب را حس کنید که بدن شما مناسب باشد بدون اینکه وزن آن را سنگین کند. [13]
با هیدراتاسیون می توانید زیاده روی کنید. آب اضافی ممکن است احساس نفخ یا کاهش وزن کند. به نشانه های تشنگی گوش فرا دهید و اگر احساس می کنید جایی در معده شما جای آن را ندارد آب خود را تند نگه ندارید.
تصویری با عنوان آماده شدن برای اجرای طولانی مدت مرحله 11
4
کربوهیدرات چند ساعت قبل از دویدن ، سوخت خود را به درستی تأمین کنید! کربوهیدرات ها سوخت مناسب برای دوندگان مسافت طولانی هستند و مواد مناسب به آرامی و به طور مداوم می سوزند تا انرژی زیادی به شما بدهند. همچنین می توانید کمی وعده غذایی را قبل از دویدن در وعده غذایی خود بریزید (مانند روغن زیتون یا کره بادام زمینی) ، اما غذاهای دارای پروتئین سنگین مانند استیک یا توفو را برای بعد ذخیره کنید.
بهترین کربوهیدراتها کربوهیدراتهایی هستند که اصطلاحاً “پیچیده” هستند و انرژی عالی بدون خرابی به شما می دهند. بر روی غلات کامل مانند نان گندم کامل ، بلغور جو دوسر و برنج قهوه ای تمرکز کنید. سبزیجات ریشه مانند سیب زمینی شیرین ؛ و حبوباتی مانند لوبیا ، نخود فرنگی و عدس.
از کربوهیدرات های ساده مانند غلات و دونات های بسیار قندی پرهیز کنید.

عادت های خوب را بپذیرید. یک دویدن در مسافت زیادی بدن شما را می پرسد. بنابراین ، شما می خواهید با بدن خود درست رفتار کنید ، بنابراین برای شما عملکرد خوبی دارد. این به معنای تأکید بر کارهایی است که قبلاً برای خوب نگه داشتن آن انجام داده اید و عادتهایی را که ممکن است مانع شما شود از بین می برد.
سیگار نکش! نفس شما را کوتاه می کند و رگهای خونی شما را منقبض می کند. 
به میزان متوسط ​​بنوشید (در صورت وجود). الکل باعث کم آبی بدن شما می شود و مقدار زیاد آن می تواند بدن را از جذب پروتئین از مواد غذایی باز دارد. [16] این بدان معناست که شما برای عضله سازی باید بیشتر کار کنید.

پابلوبت

طناب زدن یک فعالیت سرگرمی در زمین بازی است و همچنین راهی عالی برای ورزش و تحت تأثیر قرار دادن دوستانتان است. خواه فقط می خواهید یاد بگیرید که چگونه طناب بزنید ، چند ترفند جدید را انتخاب کنید یا می خواهید دو هلندی کنید ، می توانید این مراحل آسان را برای رسیدن به اهداف خود دنبال کنید.

ش
1
خودت پرش کن

طناب مناسب را انتخاب کنید. شما باید طنابی را پیدا کنید که وقتی تا نصف می شود تا شانه های شما برسد. به شما فضای کافی برای پرش از روی آن را می دهد ، اما نه آنقدر که از طناب دور شوید. [1]
این طناب باید دارای دسته هایی باشد که به راحتی گرفته شوند و نباید خیلی سبک یا سنگین باشند.

بایستید و طناب را بردارید. دسته های طناب را در هر یک از دستان خود بگیرید. دست ها و بازوها را حداقل با یک پا از بدن و با زاویه 45 درجه دراز کنید. با این کار یک قوس بزرگتر برای پرش از طریق شما ایجاد می شود.

طناب را قدم بزنید. طناب باید پشت سر شما آویزان شود ، به طوری که وسط طناب به پشت پاهای شما برخورد کند.

با استفاده از دست و مچ ، طناب را روی سر خود بچرخانید. بازوهای خود را حرکت ندهید - سعی کنید حرکت را فقط به مچ دست خود محدود کنید. [2]
نکته کارشناس
Halle Payne هال پین
روپر پرش رقابتی
با گذشت زمان مچ دستان شما قویتر می شود. هلی پین ، عضو سابق استنفورد پرش طناب ، به ما می گوید: “مردم اغلب از میزان واقعاً حرکت مچ دست شما متعجب می شوند. به خصوص اگر سرعت را انجام می دهید - جایی که طناب را با بیشترین سرعت ممکن حرکت می دهید - مچ دست کار زیادی خواهد کرد. “